Bu Da Geçer, Ya Hu!

Bir zamanlar bir kral: “Dünyanın en güzel pırlantalarından birini yaptırıyorum ancak pırlanta yüzüğümün altına girebilecek kadar kısa bir cümle, çaresizlik ve mutluluk anlarımda hizmet edebilecek ve sonsuza dek mirasım olacak bir mesajı buraya saklamak istiyorum dedi.

Bilge’ler dinlediler, denemeler yazdılar, ancak zor anlarda yardımcı olabilecek mucizevi söz için iki veya üç kelimeden fazla bir şey yapamadılar. Düşündüler ama bulamadılar.

Kral yaşlı bir hizmetkar tarafından büyütülmüştü. Annesi kral küçükken ölmüştü ve bu hizmetkar onu büyütmüştü. Bu nedenle aileden biri olarak görünürdü. Kral bu adama söyledi isteğini, yaşlı adam: “Akıllı değilim, eğitimli değilim, akademik değilim, ama bir mesaj biliyorum, saraydaki hayatım boyunca her türlü insanla tanıştım ve baban tarafından bir davete davetli olan bir mistikle tanışmıştım dedi. Yaşlı adam bir kâğıda bir şeyler yazdı, katladı ve krala verdi. “Ama okumayın” dedi: “Onu yüzüğün içinde saklı tut ve yalnızca başka hiçbir çıkış yolu olmadığında aç!” dedi.

Çok geçmeden ülke yönetiminde sorunlar oluştu ve kral girdiği savaşı kaybetti. Atıyla kaçabildi ancak düşmanları onu takip etti, yalnızdı ve düşman orduları kalabalıktı. Yolun bittiği yere, çıkmaza geldi. Çıkmazın ucundan önce derin bir vadiye sahip bir uçurum vardı ve düşerse, sonu olabilirdi. Yolu geçemedi çünkü düşmanları yolu geçmişti, düşman ordunun atlarının sesini duyabiliyordu. Hiçbir çıkış yolu yoktu artık o an yüzüğü hatırladı, onu açtı ve kâğıdı aldı eline, kısa ve değerli o mesajı okudu: “Bu da geçer” Mesajı okuduğunda kendini saran müthiş sessizliği hissetti. Birden düşman orduların at sesleri kaybolmuştu. Onu takip eden düşmanlar ya ormanda kaybolmuştu ya da yanlış yöne gitmişlerdi. Kral mesajla birlikte hizmetkarına ve bilinmeyen mistiğe minnettardı. Kâğıdı katladı ve yüzüğün altına koydu. Ordularını topladı ve krallığına geri döndü. Sarayına geri dönerken zaferi adına ona büyük bir parti verdiler, danslar müzikler ve yemekler. Kendini çok iyi hissediyordu. Yaşlı hizmetkar yanına geldi ve şöyle dedi; “Şu an mesaja bakman için uygun”

Kral, “şimdi kazandım, insanlar dönüşümü kutluyor, umutsuz değilim, bir çıkmazda değilim” dedi.

Yaşlı hizmetkar “beni dinle, bu mesaj sadece yenildiğinde değil kazandığında da yararlı”

Kral yüzüğü açtı ve mesajı okudu “Bu da geçer”

Yine aynı şeyi hissetti, dans eden kutlayan kalabalık arasında bile sessizlik içine işledi. Gururu ve egosu gitmişti. Kral mesajı anladı. Aydınlanmıştı. Sonra yaşlı adama şöyle dedi: “sana yapılan her şeyi hatırla, hiçbir şey  ve hiçbir duygu kalıcı değil, aynı gündüz ve gece olması gibi, üzüntülü anlar ve mutlu anlar vardır, doğal olarak benimse bunları, çünkü bunlar hayatın parçalarıdır.”