Asla Vazgeçme

Yapmadığımız hataların cezasını çekmek çok aptalca, sevdiğimiz insanların kendi yaptığı hata ve ardından o hatayı bize ilave etmesi problemli bir insan işidir.

Sevgi denilen şey, bazıları söyler 'Sevmiyorsan saygı duy' bu laf kendini kanıtlamış insanlar içindir, aksine dışarıda hayvandan daha da yabani insanlar mevcut, yaptığı yanlış eylemleri sürekli başkalarına yıkan, kendini bilmezlere değil sevgi, yaşama çabalarına bile saygı duyulmaması lazımdır.

Bu konseptler den biri ise birebir ilişkiler de meydana gelir. Bir tarafın diğer tarafa kendini sevdirmesi ve bu sevgi üzerinden onu duygusal olarak sömürmesi ardından partnerini kendi isteği doğrultuda değiştirme yani kısıtlaması, toplumda da durum aynı, her şey ve herkes birbirini sömürü aracı olarak görür.

İnsan kendi içinde kendini değiştirmedikçe toplumsal erozyon hep olmak zorundadır. Bilakis bu hak edilecek bir cezadır ve olması da gerekmektedir.
O yüzden kendin gibi insanlara saygı ve sevgi ver, anlayışsız cahillere ne sevgini ne  saygını nede duygularını ver.

Adaleti yıllarca koca binalarda aradık,

Oysa adalet çöplükteydi neden çöplüktekiler kirlilerdi.

Ona en çok ihtiyaç duyan kirletilenlerdi.

Yıkmak en kolay iken sadece izliyorum,

Olmayan bir şeyin savaşını vermek ahmakça.

Çünkü dünya bir tarla değil benimde çiftçi olmaya niyetim yok!

                                                       Ruhsatsız Zihin